Rohmer Serisi I: L’Ami de Mon Amie
Tablo gibi filmlere sahip Éric Rohmer için bir seri hazırlamaya karar verdim.
Rohmer serisi için seçtiğim ilk film olan L’Ami de Mon Amie (Kız Arkadaşımın Erkek Arkadaşı), Fransız yönetmen Éric Rohmer’in ‘Comédies et Proverbes’ serisinin son filmiydi. 1987 yapımı dram/komedi türündeki filmin başrollerinde ise Sophie Renoir, Emmanuelle Chaulet, Eric Viellard ve François-Éric Gendron yer alıyor. Filmi detaylı inceleyeceğimiz yazının devamı spoiler içermektedir.
I have decided to prepare a series about Éric Rohmer’s painting-like movies. The first movie I have chosen for this series, L’Amie de Mon Amie (Girlfriends and Boyfriends), is the last movie of the series ‘Comédies et Proverbes’ from french director Éric Rohmer. Starring Sophie Renoir, Emmanuelle Chaulet, Eric Viellard, and François-Éric Gendron, it is a 1987 drama/comedy movie. The rest of the article where we are going to deep down will contain a spoiler. If you want to read it in English, please go below until finish the Turkish part.
Filmde karakterimiz Blanche ve onun başına gelenler, onun hissettiklerinin yörüngesinden arkadaşlık ve flört ilişkileri anlatılıyor. Blanche oldukça sakin, utangaç, yalan söylemekten çekinen ve insanların söylediklerinden etkilenen bir karakter. Arkadaşı Lea ise onun tersine daha atılgan birisi olarak karşımıza çıkıyor. Lea, arkadaşının yalnızlığını bitirmeye ve ona da kendisi gibi bir flört bulmaya kararlı.
Film boyunca karakterlerin öne çıkan özellikleriyle daima bir devinime ve değişime şahit oluyoruz. Bu değişim, Lea’nın ilişkisinden şüphe etmeye başlaması ve Blanche’la Fabien’ın yakınlaşmasına ön ayak olmasıyla kendini gösteriyor. İkilinin yalnız vakit geçirmeye başlaması ve aslında çok iyi anlaştıklarını fark etmelerıyle bu değişim pik yapıyor.
Bu süreç boyunca Blanche’ın sık sık ikilemde kalışını seyrediyoruz. Bir yandan hiç beklemediği birisine karşı ilgi duyuyor, diğer yandan ise bu kişiyle yakınlaşmaması gerektiğini düşünüyor.
Her ne kadar arkadaşına ihanet etmek istemese de duygularına yenik düşüyor. Burada filmin o meşhur repliği karşımıza çıkıyor: ‘There is no reason not to feel as happy with a friend as a lover.’ Bu cümle ile aslında Blanche’ın hala ikilemde olduğunu görüyoruz.
Ormandaki bu yakınlaşmadan sonra gelişmeler saman alevi gibi hızlanır ve ilerler. Blanche bu yakınlaşmaya rağmen hala birlikte olmamaları gerektiğini söyler fakat Fabien’ın onun peşini bırakmaya niyeti yoktur. Blanche da bu sevgiye karşı pes eder. Diğer yandan Lea’nın tarafındaysa işler beklenmedik şekilde ilerlemeye başlar. İlk başta arkadaşına ayarlamaya çalıştığı kişi artık kendisine ilgi duymaktadır, Lea da her ne kadar belli etmemeye çalışsa da bu ilgiye karşı boş değildir. Fransızların L’amour chassé-croisé olarak adlandırdıkları durum gerçek olur: Birbirini aramayan iki insan en sonunda birbiriyle karşılaşması. Belki de aramayı bırakmamız gerektiğinin en güzel tanımıdır.
Filmin son sekansı ise yüzlerde bir gülümseme oluşturur. Birbirlerinin sevgililerini ‘alan’ kızlar kendilerince birbirlerinden kaçmaya karar verirler. Ellerinden geldiğince aynı ortamda bulunmamaya çalışırlarken tesadüf bu ya, ikisi de sevgilileriyle buluşmak için aynı mekanı seçerler. Burada aralarında geçen konuşma, sonrasında yaşanan çözülme ve son sahne ile film sonlanır. Filmin son sahnesinde yönetmenin renklerle oynadığı oyunu sizlerle de paylaşmak istiyorum:
Filme dair ilişkileri anlatan basit bir hikaye şeklinde yorumlar olsa hatta konusunun ne kadar bayağı olduğu düşünülse de aslında Rohmer’in yapmak istediği tam da budur: Dönemin ilişkilerine eleştirel bir yaklaşımda bulunmaktır. O yüzden bu tablo gibi filmi izlerken bunu aklınızda bulundurmanızı öneririm.
In the film, our character Blanche and what happened to her, friendship and dating relationships are told through the trajectory of her feelings. Blanche is a very calm, shy character who is afraid of lying and is influenced by what people say. On the contrary, friend Lea appears to be a more brash person. Lea is determined to end her friend’s loneliness and find a date.
Throughout the film, we always witness a movement and change with the prominent features of the characters. This change manifests itself as Lea begins to doubt her relationship and prompts Blanche and Fabien to get closer. This change is peaking as the two start spending time alone and realizing that they are actually getting along very well.
Throughout this process, we often watch Blanche stay in a dilemma. On the one hand, she is attracted to someone she never expected, on the other hand, she thinks that she should not be close to this person.
Although she does not want to betray her friend, she succumbs to her feelings. Here comes the famous line of the movie: ‘There is no reason not to feel as happy with a friend as a lover.’ With this sentence, we see that Blanche is still in a dilemma.
After the moments in the forest, developments accelerate and progress like a straw flame. Blanche says that despite this intimacy, they still should not be together, but Fabien has no intention of letting go of her. Blanche also gives up against this love. On the other hand, on Lea’s side, things start to move unexpectedly. The person whom she tried to arrange for her friend at first is now interested in her, and even though Lea tries not to show it, this interest is not idle. The situation called L’amour chassé-croisé becomes real: Two people who are not looking for each other eventually meet each other. Perhaps it is the best description that we should stop looking for it.
The final sequence of the movie creates a smile on the faces. The girls who ‘take’ each other’s lovers decide to run away from each other. As they try not to be in the same environment as much as they can, coincidently they both choose the same place to meet their lovers. Here, the movie ends with the conversation between them.
Although the film is seen as a simple story that talks about relationships, and even though its subject is thought to be trivial, this is exactly what Rohmer wants to do: take a critical approach to the relations of the period. So I suggest you keep this in mind while watching the painting-like movie.
